Cando estás pensando que decir e non encontras as palabras ou quizáis non as haxa, miras ao teu carón e está esa persoa, pola cal non che sae nada, pensas en decirlle moitas cousas, calquer tontería só por ver outra vez o seu sorriso, ese sorriso que che fai a ti sorrir. Segues buscando e non sae nada, empezan a dar voltas pola túa cabaeza ideas que ao final non chegan a ser feitas. Daste conta que por máis que penses non vai saír nada; é ahí, cando chegas a conclusión de que todo o que podes decir non se resume en palabras, senon, nun simple acto.
